посира

I

[پاسيره]

таър

1. қитъаи замине, ки заминдорон ба ятимон медоданд, то ки барои музди хизмати худ кошта, ҳосилашро гиранд

2. як миқдор ғалла, ки дар сари хирман ба музди кор ё хизматаш дода мешуд

II

[پاسيره]

кҳн. харҷӣ; захира, пасандоз (пул, ғалла ё чизи дигар); посира кардан (намудан) захира кардан (намудан), пасандоз кардан (намудан)